Son 10 günüm 1 yıl gibi geçti adeta.
Milyonlarca sınava girdim. Final dönemi tadında vize haftası yaşadım, öyle ki final uçuğumu bile attım (hayırlara vesile!).
Şu son 5 günün 2'sinde İstanbul'a taşınıp durduk. Hayatımda ilk defa uçağa bindim. O kadar da abartılı bir şey olmadığına karar verdim. Bol sarsıntılı, biraz baş dönmeli, basık kabinlerden kaynaklı hafif klostrofobik yolculuklar.
Onu ara, ona mail at, onu mutlu et, onun dediği abuk şeylerden anlamlar çıkarmaya çalış, şu saatte kalk, oraya git... Benim bir ara bir yaşantım, bir sosyal hayatım, kendime ayırdığım bir zaman falan vardı?
Sınav diyeni vururum artık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder