25 Mayıs 2010 Salı

aklıma bi türlü gelmeyen şey için yazdığım blog.

Finallerim bitti.

Artık staj arama, yan gelip yatma, az biraz spora bulaşma,blog yazma, kitap okuma, 435084320 bölüm ardarda House M.D. seyretme zamanı.

Ne sıkıldım bugün Kalite Güvence ve Güvenilirlik dersinin finaline hazırlanırken. Bööööyle, içime öküzler oturdu resmen.

Aslında ben buraya bunu yazmaya gelmemiştim. Akşamüstü eve geldikten sonra yatağımı toplarken kafamın içine doluşan o mantıklı cümleleri hatırlamaya çalışıyorum, ama arka planda bir Robbie Williams klasiği olan "Feel" çalıyor ve bu oldukça dikkat dağıtıcı.

Haa, bir de baya uzun bir süre hafızamda kazınıp kalacağını düşündüğüm o kareyi de bugün gördüm. Beni çileden çıkaracağından, kafamı duvarlara vurduracağından falan değil, sadece hikayenin bir parçası olduğu için aklımın bir köşesinde kazınıp kalacak.

Bugün Havlu Günü idi, ama ben tamamen unuttum. Seneye artık, inşallah.

Uykum var çünkü sabah 6 buçukta kalktım Fransızca finalime gitmek için. Sonra günboyu aralıksız ders çalışıp, stres olup, iki tane sınava girdim. Kafamın ağırlaştığını hissediyorum. Yatağımı toplarken aklıma gelen abidik gubidik cümleler de eminim alakasız bi zamanda yeniden aklıma gelecekler ve ben onları yine not edemeyeceğim.

O zaman, "Always know where your towel is."

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder