6 Şubat 2010 Cumartesi

zaman, umut, fraktal

Zaman değişkendir.

Bu kimi zaman korkutuyor, kimi zaman da çok rahatlatıyor. Şu an beni rahatlatıyor mesela.

Evet, buna biraz güvenmek gerek.

Niye kendimize eziyet edelim? Niye fırsatları değerlendirmeyelim?

Ne olacağı hiç belli olmuyor tabi ki, ama içimde güzel hisler var. Umut var. Her gün hayattan biraz daha fazla şey öğrenmenin getirdiği mutluluk var. Elde etmek için ödün verdiğim, uğraştığım, ama günün sonunda hak ettiğim bir mutluluk.

Bir de, fraktal desende aynı sonsuz sayıda parçadan biri olduğumu bilmenin verdiği umut tabi ki. Farklı ölçek, aynı şey.

Güzel bir uyku zamanı. Kafamdakilerin nelere daha yakın olduğundan biraz daha eminim artık, ne de olsa.

İk.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder