Bilmiyorum, bilemiyorum.
Bazen insanlar o kadar hayal kırıklığına uğratıyor ki.
Büyük sandıklarınız küçülüyor, büyür sandıklarınız küçük kalıyor.
Hayatın tüm o çılgın, birbirinin içine geçmiş dokusu içinde bunların hepsi birer düğüm.
Bazıları o kadar yerlerine gömülmüş ve kemikleşmiş ki, insanı çılgıncasına yoruyor. Düşüncesi bile üzüyor.
Bu sefer kendimle bağlamak istemiyorum, düşüncemi bu sınırda tutmak istiyorum. Evet, bu kadar şimdilik.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder