...çünkü anlayana sivri sinek saz, anlamayana davul zurna az.

Kimseye güvenmeyeceksin. Kimseye "Yok yahu, bu yapmaz..." demeyeceksin. Bu kadar basit. Bu kadar basit yahu, güvenmeyeceksin o kadar! Gü-ven-me-ye-cek-sin. Kendi işini kendin en baştan halledeceksin. Olaya duygusallık katmayacaksın. Olaya duygusallık katacağın son yer üniversite son sınıf ve iş hayatın olacak. Bu kadar.

Ben de bu iş/okul hayatındaki yavşaklıktan utanıyorum arkadaş. İyi günde herkes birbirine gülücükler atıyor, "canım, cicim, kanka" modunda. Ertesi gün bir gelişme; ve sen bir bakıyorsun ki, verilen sözler havalarda bomboş uçuşmakta. Etik sıfır, inisiyatif sıfır. Daha ağır konuşurdum ama konuşmuyorum. Çünkü anlayana sivri sinek saz, anlamayana davul zurna az...

Beyin, harbiden bedava.

İleride birlikte çalışacağım, çalışmak zorunda kalacağım insanları, sırf bu insanlardan kaynaklanacak problemleri düşündükçe şimdiden bir "of" çekiyorum.

Dünyada bilmem kaçıncı olmuş okullarından mezun olacak/olmuş insanlar olarak bir yerlere gelecekler; ortalama desen olacak, yabancı dil desen olacak, programlama dilleri, seminerler, ödüller, aktiviteler... Her şey mükemmel görünüyor, değil mi?

Bir yandan da iletişim yeteneği sıfır olan, empati kurmasını bilmeyen, sorumluluk almayan, almaya yeltenmeyen, hatta sorumluluktan kaçan, bencil ötesi, inisiyatifin yanından geçmeyen, yaptıklarının sonuçlarıyla yüzleşemeyen; not peşinde koşarak geçirdikleri dünyalar sıkıcısı, dört yıllık üniversite hayatlarıyla "Ben oldum" diyebilen insanlar olacaklar. Bazıları, kendilerini kandırmakta sınır tanımayacak. Diğerlerinin dünyadan bile haberi olmayacak.

Okulda envanter teorisini, tedarik zincirini, finans mühendisliğini öğrettikleri gibi herkesin hayatını kolaylaştıracak, iş hayatındaki bazı problemlere kazan&kazan sonuçlar getirmeyi mümkün kılacak birtakım insancıl, yapıcı şeyleri de öğretseler keşke. Yine bazı dolaylı yollarla bir şeyler öğreniyoruz insanlar hakkında, ama bu şeyler yapıcı olmaktan çok, hoş olmayan durumlara karşı bireysel bağışıklığımızı artırarak bizi hayata hazırlayan bir yapıya sahip. Eh, bu da herkese nasip olmuyor. Ben şanslı (!) kesimdenim.

Aslında birilerinin gerçekten de biraz etik, biraz yol yordam öğrenmesi gerek. Nasıl olur bilmiyorum ama, gerçekten, lazım bu tip şeyler. Çok önemli bence.

Biraz dikkat etmeli.