"Hızlı hızlı yürüyen Siddhartha, 'Ne sağır, ne
körmüşüm,' diye geçirdi içinden. 'Anlamını çıkarmak istediği bir yazıyı okuyan
biri, işaretleri ve harfleri küçümsemez; yanılsama, rastlantı ve değersiz bir
kabuk gibi bakmayıp okur, inceler ve sever onları, her harf karşısında böyle
davranır. Oysa dünya kitabını ve kendi varlığımın kitabını okumak isteyen ben
ne yaptım, önceden varsaydığım bir anlam uğruna işaretleri ve harfleri hor
gördüm, görüntüler dünyasına yanılsama, dedim; kendi gözümü ve kendi dilimi nasılsa
var olmuş değersiz nesneler saydım. Olamaz böyle şey, geride kaldı bu, artık
uyandım, gerçekten uyandım ve ancak bugün açtım dünyaya gözlerimi.''"
(Siddhartha, Hermann Hesse)
